Bir Eylül Sabahı ║ Şiir

Bir eylül sabahı, sessiz ama azimle

Yağmur yağıyor bu ruhsuz kentte

Ve yağmurun her tanesi seni düşürüyor aklıma

Ürkek adımlarla geçiyorsun

Kalbimin acıyan yerlerinden

Geçip gidiyorsun Suzan

Kırgınlığıma aldırmadan

Verdiğin sözler yankılanıyor

Boş bir evin tenhalığında

Sustuğun yerde tükeniyor

İnsanlık adına beslediğim ümitler

Yine bana kalıyor yalnızlığın ayini