Şairin Duası; Şiir ║ Makale

Şiir şairin mısralar arası yolculuğu ve yok oluşudur. Çünkü şair kalemi eline aldığı zaman duyguları öznelliğini kaybeder, çektiği acı evrensel bir acı, duyduğu sevinç insanlık adınadır. Şair ilahi bir iç çekişin yazmanı, şiir kulun günaha tövbesidir. Güzellemedir yaşanan ve yaşanmış her şeye. Yalnız aşka ve sevdaya dair değil, ayrılığa, yalnızlığa ve ölüme yazılmış bir güzellemedir. Bu yüzden ki; tozpembedir şiir. Günahsız, yalansız ve çoğunlukla kadın. Bir kadın zarafeti, estetiği ve güzelliği taşır çünkü şiir. Şairi şair yapan da bu kusursuz kadına duyduğu tükenmez aşktır. Şair âşıktır kelamla gelen güzelliğe, kirletilmemiş söylevler mucididir. Şair demişken şiire övünç payını vermemek olmaz, çünkü şiir her bakımdan üstündür şairinden. Yazıdan eski, hatta belki insanlıkla eştir doğumu. Bu bakımdan şiir şaraptır. Yaşlandıkça yıllanan, yıllandıkça tatlanan ve içtikçe insanı sarhoş eden bir şarap. İnsan ruhunun haritası, kalbin ritim bozukluğu, yalnızlık seremonisi, ölüm ağıtı ve hiç şüphesiz bir yakarış, dua. Din ve kavim gözetmeksizin, mezhepsel ayrılığa düşmeden söylenen ve dinlenen bir dua. İnsanlığın Kabe’si, Ağlama Duvarı, Kudüs’ü…
Büyük Şiir Belediyesi/ Ağustos 2015